Η Ρόζμαρι, το φρικτό μυστικό της οικογένειας Κένεντι

Με νοητική αναπηρία, κρυμμένη από τον κόσμο μέσα σε οικοτροφεία  και με τον Μακιαβελικό πατέρα της να έχει διατάξει να υποβληθεί σε μία χειρίστου είδους λοβοτομή στα 23 της χρόνια. Η Ρόζμαρι Κένεντι έχει υπάρξει εδώ και δεκαετίες το μεγάλο αίνιγμα.

Όχι ένα, αλλά δύο βιβλία (της Ελίζαμπεθ Κέλερ-Πέντακοφ το «The Missing Kennedy» και της Κέιτ Κλίφορντ-Λάρσον το  «The Hidden Kennedy Daughter») έριξαν κάποιο φως στην τραγική ζωή της μέσα στο σκοτάδι.

Δημοσίευμα στο τελευταίο τεύχος του αμερικάνικου People μιλάει για το μεγάλο μυστικό της οικογένειας Κένεντι, τη Ρόζμαρι, που πέθανε από φυσικά αίτια στις 7 Ιανουαρίου 2005, στην ηλικία των 86 ετών, στο Καθολικό ίδρυμα St Coletta, που φιλοξενεία άτομα με αναπηρίες στο Τζέφερσον του Ουισκόνσιν. Αυτό ήταν το σπίτι της για πάνω από πέντε δεκαετίες.

Βασισμένο σε ιστορικές πηγές και πληροφορίες της Λάρσον, καθώς και της Κέλερ-Πέντακοφ από τη θεία της Ρόζμαρι που ήταν καλόγρια στο Ίδρυμα κατά τη διάρκεια της παραμονής της εκεί, οι δυο βιογραφίες σκιαγραφούν ένα πιο ολοκληρωμένο πορτρέτο της κόρης των Κένεντι.

Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1918, η Ρόζμαρι Κένεντι γεννήθηκε στο σπίτι της οικογένειας στο Μπρούκλάιν της Μασαχουσέτης, μόνο με μία νοσοκόμα να είναι αυτόπτης μάρτυρας και βοηθός του τοκετού.

Ένα γυναικολόγος που κλήθηκε για τον τοκετό, έφτασε με μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα η νοσοκόμα να πάρει την απόφαση να καθυστερήσει τη γέννηση της Ρόουζ, πιέζοντας την κυρία Κένεντι να κρατήσει σφιχτά ενωμένα τα πόδια της και να σταματήσει να σπρώχνει.

Αυτό απέτυχε κι έτσι η νοσοκόμα έφτασε να κρατάει για δυο ώρες το κεφάλι του παιδιού μέσα στο σώμα της μητέρας του μέχρι να φτάσει ο μαιευτήρας, καταφέρνοντας να στερήσει το οξυγόνο στο μωρό και να προκαλέσει αδιόρθωτη βλάβη στον εγκέφαλο, σύμφωνα με τα γραφόμενα.

Μεγαλώνοντας το μωρό ήταν φανερό για όλους ότι υστερούσε στην ανάπτυξή της σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας της. Στα απομνημονεύματα της η Ρόουζ Κένεντι το 1974 έγραψε ότι η κόρη της μπουσούλησε, σηκώθηκε, στάθηκε, περπάτησε και είπε τις πρώτες της λέξεις πάρα πολύ αργά.

Περνώντας ο χρόνος, η Ρόζμαρι είχε προβλήματα με απλά πράγματα: γράψιμο, συμμετοχή σε σπορ, παιχνίδια, το να κρατήσει το τιμόνι του ελκήθρου που έπαιζε με τα αδέλφια της. Ήταν πάντα αργή και αδέξια σε σχέση με τους αδελφούς και τις αδελφές της.

Όταν έφτασε στην ηλικία του σχολείου, η μητέρα της πήρε τη συμβουλή ειδικών, οι οποίοι της ξεκαθάρισαν ότι η κόρη της είναι «καθυστερημένη» – ένας όρος που χρησιμοποιείται λανθασμένα πολλά χρόνια για να περιγράψει μια σειρά από νοητικές αναπηρίες.

Οι Κένεντι προσπάθησαν σκληρά να κρύψουν την κατάστασή της, αλλά όταν μεγάλωσε αυξανόταν δραματικά ο βαθμός δυσκολίας. Η αδελφή της Ονίς Κένεντι ήταν μάρτυρας πολλών επιληπτικών της κρίσεων. Στην ηλικία των 11 χρόνων ο Τζόζεφ και η Ρόουζ έστειλαν για πρώτη φορά τη Ρόζμαρι σε οικοτροφείο και έτσι άνοιξαν τη μεγάλη της διαδρομή σε ειδικά οικοτροφεία που δέχονταν παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ποτέ δεν πήγε παραπάνω από την τρίτη-τέταρτη τάξη του  δημοτικού. Η Ρόζμαρι έγραφε σπαρακτικά γράμματα στον πατέρα της ευχαριστώντας τον που την επισκεπτόταν, ενώ τον ικέτευε να την επισκέπτεται πιο συχνά επειδή όπως έγραφε «νιώθω πολύ μόνη κάθε μέρα».

Όταν η Ρόζμαρι έγινε 19 χρόνων, ο πατέρας της ορίσθηκε πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Μεγάλη Βρετανία. Η μεγάλη οικογένεια Κένεντι μετοίκησε στο Λονδίνο και η Ρόζμαρι μεγάλωνε σε ένα τοπικό μοναστήρι-σχολείο. Άρχισε όμως, να παχαίνει πολύ, κάτι που δεν γινόταν δεκτό από τον αυστηρό πατέρα της. Ο πρέσβης έγραψε στο σχολείο της κόρης του σχετικά με το πρόβλημα του βάρους: « σας λέω ξεκάθαρα ότι δεν γίνεται να γεμίζει με τόσο πολύ λίπος, το είπα και σε εκείνη».

Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας των 20, η Ρόζμαρι άνθισε και μετατράπηκε σε μία ελκυστική και με σεξουαλικές ανησυχίες γυναίκα, κάτι που προβλημάτιζε κάρα πολύ τους γονείς της, που θεωρούσαν πλέον την κατάστασή της ανεξέλεγκτη.

Η ανιψιά της Ρόουζ Κένεντι, Αν Γκάργκαν, είπε στη φημισμένη ιστορικό Ντόρις Κίαρνς Γκούντγουιν, όταν έγραφε το βιβλίο «The Fitzgeralds and The Kennedys», ότι με την επιστροφή τους στην Ουάσινγκτον η Ρόζμαρι εξαφανίστηκε από το οικοτροφείο της και άρχισε να περιπλανιέται στους δρόμους. Ο Τζόζεφ Κένεντι όμως, ήταν πολύ απασχολημένος με την πολιτική καριέρα των γιων του και φοβήθηκε ότι η εκτός ελέγχου κόρη του θα προκαλούσε σημαντική ζημιά στο όνομα της οικογένειας σε περίπτωση που έμενε έγκυος. Μίλησε στη σύζυγό του για ένα πειραματικό χειρουργείο στον εγκέφαλο, που ήταν γνωστό ως λοβοτομή. Αν και εκείνη δεν ήθελε κάτι τέτοιο υπέκυψε στον πατριάρχη της οικογένειας, που επέσπευσε τη διαδικασία χωρίς να πάρει τη συμβουλή κανενός στην οικογένεια, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του..
Το 2014, στο βιβλίο Fully Alive: Discovering What Matters Most, ο Τιμοθι Σράιβερ, ανιψιός της Ρόζμαρι και πρόεδρος των Special Olympics, περιέγραψε τη διαδικασία της λοβοτομής ως «μία ψυχρή διαδικασία, όπου οι χειρουργοί έκοβαν κομμάτι του εγκεφάλου ενώ ο ασθενής είχε ακόμα τις αισθήσεις του και το κόψιμο σταματούσε μόνο όταν ο ασθενής δεν μπορούσε πια να επικοινωνήσει».  Δεν μπορούσε πια να μιλήσει, η ικανότητα κίνησης είχε καταστραφεί και έχασε κάθε ίχνος ανεξαρτησίας για το υπόλοιπο της ζωής της, σύμφωνα με όσα έγραψε.

Έπειτα από τη λοβοτομή, ο Τζόζεφ Κένεντι δεν επισκέφθηκε ξανά την κόρη του, αφού τον έπνιγαν οι τύψεις. Η σύζυγός του Ρόουζ, ισχυρίστηκε ότι ο άντρας της κρατούσε στο σκοτάδι τη λοβοτομή της κόρης τους για 20 ολόκληρα χρόνια.

Μετά το εγκεφαλικό που υπέστη ο Κένεντι το 1961, η σύζυγός του ταξίδεψε στο Ουισκόνσιν να επισκεφθεί την κόρη της για πρώτη φορά μετά το χειρουργείο. Όταν η Ρόζμαρι είδε τη μητέρα της, που συνοδευόταν από δυο νοσοκόμες, ξέσπασε! Ούρλιαζε με όλη τη δύναμη των πνευμόνων της, χτυπούσε το στήθος της και φώναζε στη μητέρα της.

http://www.thetoc.gr/people-style/article/i-rozmari-to-frikto-mustiko-tis-oikogeneias-kenenti