Τελικά, είναι καλό τα παιδιά να πιστεύουν στον μύθο του Αϊ Βασίλη; Της Χρύσας Πυραλεμίδου

Πως να κρυφτείς από τα παιδιά έτσι και αλλιώς τα ξέρουν όλα!!!

Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά πλησιάζουν. Πολλοί είναι οι γονείς που θέτουν μια σειρά ερωτημάτων με κοινό παρονομαστή τον αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή των γιορτών, τον Άγιο Βασίλη:
«Τι να πω στο παιδί μου σχετικά με τον Άγιο Βασίλη;», «Είναι σωστό να ενισχύσω την φαντασία του για την ύπαρξη του ασπρομάλλη γέροντα με την κόκκινη φορεσιά που καταφθάνει πάνω σε ένα έλκυθρο και μέσα σε μία μόνο νύχτα κάνει τον γύρο του κόσμου μοιράζοντας δώρα στα παιδιά;», «Ή μήπως είναι πιο σωστό να του πω την αλήθεια;», «Ποια είναι η καταλληλότερη ηλικία να το κάνω;», «Πώς θα αντιδράσει το παιδί μαθαίνοντας την αλήθεια;», «Μήπως θα νοιώσει άσχημα και θα αισθανθεί ότι το κοροϊδεύω;».

Μην «σκοτώνετε» τον Άγιο Βασίλη…
Μέχρι την ηλικία των έξι ετών το παιδί δεν μπορεί να ξεχωρίσει το φανταστικό από το πραγματικό, κάτι που αρχίζει σιγά σιγά να κάνει ανάμεσα στα έξι με δώδεκά του χρόνια. Η κατάλληλη στιγμή για να του «αποκαλύψουμε» την αλήθεια είναι όταν αντιληφθούμε ότι ήδη αμφισβητεί την ύπαρξή του Άγιου Βασίλη.
Απαντώντας λοιπόν στην ερώτηση «υπάρχει Άγιος Βασίλης;» μπορούμε να την αντιστρέψουμε λέγοντάς του «Εσύ; Τι πιστεύεις»; Με αυτόν τον τρόπο επιτρέπουμε στο παιδί να αναζητήσει μόνο του τις απαντήσεις, δίνοντάς του τη δυνατότητα να εκφράσει τα δικά του πιστεύω. Εμείς, ως γονείς, έχουμε τον ρόλο του παρατηρητή/ συνομιλητή / υποστηρικτή των ανησυχιών του. Συχνά τα παιδιά έχουν ανάγκη από μια μόνο λέξη μας για να μεταφράσουν αυτό που ήδη βρίσκεται μέσα στην καρδιά τους. Η βοήθειά μας έγκειται κυρίως στο να τα συνοδέψουμε, με τρόπο διακριτικό, σε ένα επίπεδο προβληματισμού «υψηλότερο».

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση…
Εξηγούμε στο παιδί πως ο Άγιος Βασίλης για τους Έλληνες, δεν είναι άλλος από το Μέγα Βασίλειο, έναν από τους Τρεις Ιεράρχες. Ήρθε από την Ανατολή, ζούσε ασκητικά και ντυνόταν λιτά. Δεν μετακινούνταν με έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι, ούτε είχε συντρόφους του τα ξωτικά. Ο Άγιος Βασίλης κατά τη διάρκεια που υπήρξε επίσκοπος Καισαρείας, ήταν ο πρώτος που ίδρυσε ένα κοινωφελές φιλανθρωπικό ίδρυμα, στο οποίο πρόσφερε βοήθεια σε όσους και με όποιον τρόπο την χρειάζονταν. Οι παραπάνω πληροφορίες είναι ιδιαίτερα πολύτιμες για το παιδί προκειμένου να τις επεξεργαστεί και να αντιληφθεί ποιες από αυτές αποτελούν πραγματικότητα και ποιες ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας.

«Αλληλεγγύη»
Ας εξομολογηθούμε στα παιδιά μας πως κι εμείς, όταν ήμασταν μικροί, βιώσαμε με πολύ όμορφο τρόπο αυτήν την υπέροχη εμπειρία, σε τέτοιο βαθμό που θέλουμε και εκείνα να ζήσουν αντίστοιχα έντονα συναισθήματα. Η μαγεία των Χριστουγέννων, η γλυκιά αναμονή του ερχομού του Άγιου Βασίλη, τα δώρα κάτω από το στολισμένο δέντρο, εικόνες και αναμνήσεις δυνατές που τις μοιραζόμαστε συζητώντας. Αυτή η «αλληλεγγύη» θα τους επιτρέψει να νοιώσουν ακόμη πιο κοντά μας.

Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει;
Ο Άγιος Βασίλης αντιπροσωπεύει τα όνειρα και τις επιθυμίες μας. Βρίσκεται στην καρδιά μας και αποτελεί έναν συμβολικό τρόπο για να εκφράσουμε την αγάπη μας, τόσο προς τους δικούς μας όσο και προς κάποιους άλλους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη της βοήθειας και της προσφοράς μας.
Είναι κάτι περισσότερο από μία φιγούρα. Είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων. Μας δείχνει πως η καλοσύνη ανταμείβεται και πως, όταν δεν θα είναι εκείνος δίπλα μας για να μας επιβραβεύσει, η ζωή θα είναι εκείνη που, από μόνη της, θα μας δείξει άλλους τόσους διαφορετικούς τρόπους. Και ευτυχώς μας υπενθυμίζει την ύπαρξη της αγάπης , της ελπίδας και της δυνατότητας να ονειρευόμαστε και να πιστεύουμε ότι τα πιο αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά. Και όσο υπάρχει αυτή η σημαντική πτυχή της ζωής, υπάρχει και Άγιος Βασίλης. Άλλωστε… ποιος είπε ότι δεν υπάρχει;

ΠΥΡΑΛΕΜΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑ
Κλινική Ψυχολόγος
Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Bologna

Διαβάστε περισσότερα – http://www.anixikav.gr/