Αν και η σύγχρονη εικαστική σκηνή είναι γεμάτη από «καλλιτέχνες του δρόμου», λίγοι έχουν περάσει όσα ο Τζον Ντόλαν, ο οποίος έζησε 20 ολόκληρα χρόνια στο πεζοδρόμιο, όπου κοιμόταν, ζωγράφιζε και ζητιάνευε με τον σκύλο του.
Σε ηλικία 10 ετών, ο κόσμος του αναποδογύρισε όταν έμαθε ότι οι γονείς του ήταν στην πραγματικότητα οι παππούδες του. Η αδελφή του ήταν η βιολογική του μητέρα και ο πατέρας του ήταν ένα παλικάρι που το έλεγαν Τζίμι και τον είχε συναντήσει μία ή δύο φορές.
Επαθε σοκ, ήταν πολύ μικρός για να μάθει κάτι τέτοιο και είχε τραγικό αντίκτυπο σε εκείνον.
Εγινε ένα προβληματικό παιδί. Εγινε αναιδής και άρχισε την παραβατική συμπεριφορά. Στο σχολείο ήταν θύμα εκφοβισμού, δεν είχε αυτοπεποίθηση και έπεσε σε βαριά κατάθλιψη.
Μέχρι τα 20 είχε γίνει ένα ερείπιο, άστεγος και εθισμένος σε ουσίες και το μόνο που τον βοηθούσε να ξεφεύγει ήταν η ζωγραφική του και ο σκύλος του. Ο Τζορτζ.
Ο πρώην εξαρτημένος από την ηρωίνη άστεγος άνδρας, μεταφέρθηκε από την αστεγία στο προσκήνιο, όταν ο ιδιοκτήτης μιας γκαλερί αναγνώρισε το ταλέντο του και έκανε έκθεση με τα σχέδιά του.
Αυτό έγινε το 2011 και μετά το ξεπούλημα της πρώτης έκθεσης, ακολούθησε δεύτερη εξίσου προσοδοφόρα. Στη συνέχεια ο καλλιτέχνης έγραψε ένα μπεστ σέλερ με τα απομνημονεύματά του: «John and George: The Dog Who Changed My Life».
Η ζωή του είναι πολύ διαφορετική σήμερα αλλά νιώθει ενοχές για το παρελθόν του και νιώθει ότι βελτιώνοντας τη ζωή ανθρώπων που ζουν αντίστοιχες καταστάσεις, ίσως επανορθώσει για τις ανομίες του.
«Ήμουν εγκληματίας, κλέφτης και μάλιστα κακός. Ήμουν ευκαιριακός τύπος, έκλεβα ότι μπορούσα» είπε ο 44χρονος Ντόλαν στονIndependent.
«Έχω κλέψει πολλές φορές και ίσως κατέστρεψα κάποιους ανθρώπους» είπε. «Κάθε έγκλημα έχει και θύματα και πραγματικά νιώθω ενοχές. Μέσα από την τέχνη μου προσπαθώ να τα γυρίσω πίσω, να επανορθώσω».
Ο Ντόλαν μαζί με έναν φίλο του από τους Ανώνυμους Ναρκομανείς γυρίζει στους δρόμους και προσπαθεί να βοηθήσει όσους κοιμούνται στον δρόμο.
Αυτές τις μέρες βρίσκεται στην Box Park Square, όπου δημιουργεί μια τεράστια τοιχογραφία με 2.700 δακτυλικά αποτυπώματα (με τη βοήθεια ντόπιων, όπως ο 4χρονος Μαξ) για να βοηθήσει το έργο της StreetLink, μιας εφαρμογής για το κινητό που εντοπίζει τους άστεγους και τους βοηθά.
Πηγή: Independent με αφορμή την παγκόσμια ημέρα αστεγων που είναι στις 10/10.