«Li Beirut» Από το «Μουσικό Σύνολο Ethnic» του Μουσικού Σχολείου Ιλίου

Λίγες μέρες πριν επαναλειτουργήσουν τα Λύκεια και επανέλθουν στις τάξεις, οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου παρουσίασαν, σε συνθήκες covid, μια μοναδική διασκευή του τραγουδιού «Li Beirut», στο πλαίσιο ενός ξεχωριστού εορτασμού των 10 χρόνων του Μουσικού Συνόλου Ethnic, με πρωτοβουλία της καθηγήτριας και διακεκριμένης μουσικού Έφης Ζαϊτίδου.

Σε μια προσπάθεια εξόδου από την ψυχολογική πίεση που βίωσαν τα παιδιά μέσα στην τελευταία περίοδο της καραντίνας δημιούργησαν το συγκεκριμένο project, αφιερωμένο στον Λίβανο και την πολυβασανισμένη πρωτεύουσά του, τη Βηρυτό.

Η μελωδία ανήκει στο Adagio – αργό μέρος – του κοντσέρτου για κιθάρα “Concierto de Aranjuez”, το οποίο έχει γράψει ο φημισμένος Ισπανός συνθέτης Joaquín Rodrigo. Βασισμένο σ’ αυτή τη μελωδία και σε στίχους του Λιβανέζου ποιητή και συγγραφέα Joseph Harb, πρώτη η μεγάλη τραγουδίστρια του αραβικού κόσμου Feiruz τραγούδησε την απώλεια, τον πόνο και τη θλίψη που σκόρπισαν οι πόλεμοι στη χώρα της…

Όπως επισημαίνει η Έφη Ζαϊτίδου «Εύχομαι πραγματικά μέσα από την καρδιά μου αυτή η δουλειά να είναι για τους μαθητές μου «ένα μουσικό λιθαράκι» στη σχολική χρονιά που πέρασε… μια χρονιά «μουγκή»… ά-γευστη … ά-χρωμη … αλλά πάντα α-στείρευτη!!».

Το αποτέλεσμα τη δικαιώνει και μας αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο σπουδαία είναι η συμβολή των Μουσικών Σχολείων στον πολιτισμό μας και πόσο σημαντικό είναι να προστατέψουμε το συγκεκριμένο θεσμό!

Διασκευή, προσαρμογή, διδασκαλία, επιμέλεια βίντεο: Έφη Ζαϊτίδου

Μετάφραση στίχων: Roni Bou Saba

Mixing & Mastering: Ντεληθέος Άρης (Audio Home Recordings)

Μοντάζ, φωτογραφικό υλικό: Δήμος Άλκης (Alkis Dimos Visuals)

Το μοντάζ έγινε στο Studio InVerba.

Μετάφραση στίχων:

«Στη Βηρυτό…

από την καρδιά μου ένας χαιρετισμός στη Βηρυτό

και φιλιά στη θάλασσα και τα σπίτια…

σ’ ένα βράχο που μοιάζει στο πρόσωπο ενός παλιού ψαρά 

Είναι η Βηρυτός… από το πνεύμα του λαού κι ένα κρασί

Από τον ιδρώτα του, το ψωμί και το γιασεμί

Πώς έγινε η γεύση της… γεύση της φωτιάς και του καπνού; 

Η Βηρυτός… Έχει μια δόξα τέφρας…  η Βηρυτός

Από αίμα, από παιδί που κρατιέται στην παλάμη της

Η πόλη μου έχει σβήσει το καντήλι της…  έκλεισε την πόρτα της

Έμεινε στον ουρανό… μόνη της, μόνη με τη νύχτα 

Είσαι δική μου, είσαι δική μου! Αχ, αγκάλιασέ με, είσαι δική μου

Σημαία, πέτρα του αύριο… και τα κύματα του ταξιδιού μου

Οι πληγές του λαού μου έχουν ανθίσει,

Τα δάκρυα των μητέρων έχουν ανθίσει

Εσύ, Βηρυτέ, είσαι δική μου,

Είσαι δική μου … Αχ, αγκάλιασέ με»!

«Li Beirut»

Η φωτογραφία των μαθητών είναι προ covid.