Συνέντευξη του Κωνσταντίνου Τσακανάκη σκηνοθέτη του μονολόγου, “Μου λείπεις” στη Μαριλένα Πονηράκη & στο citylife24.gr

Ο Κωνσταντίνος Τσακανάκης  σκηνοθετεί τη Ματίνα Αγγελοπούλου που ερμηνεύει τον μονόλογο ‘Μου λείπεις’ της Φαίης Κοσμά στην Αθηναϊκή Σκηνή. Ένας εργάτης του θεάτρου που υπηρετεί το θέατρο αναδεικνύοντας τα έργα με σεβασμό και ευθύνη προς τους δημιουργούς και τους θεατές.

Κατά τη γνώμη σας ποια είναι η νέα τάση του Θεάτρου;

Είναι πολύ ελπιδοφόρο ότι υπάρχουν τόσοι νέοι καλλιτέχνες και δημιουργοί που ορμώμενοι απ’ την αγάπη τους για το θέατρο καταπιάνονται με την τέχνη αυτή & δημιουργούν νέα ρεύματα και τάσεις. Κατά τη γνώμη μου το θέατρο πάντα θα εξελίσσεται αλλά θα υποστηρίζει την αλήθεια.

Ο ρεαλισμός σε συνδυασμό με την ανίχνευση της ψυχολογίας χαρακτήρων και καταστάσεων είναι ένας κώδικας προσέγγισης που γοητεύει πάντα τους δημιουργούς μαζί βεβαίως με την ανάδειξη κοινωνικών φαινομένων & της παθογένειας –που σε διεθνές επίπεδο- εμπνέει έναν καλλιτέχνη να καταπιαστεί και να δημιουργήσει προσφέροντας διεξόδους στους θεατές.

Υπάρχουν συγκεκριμένα πρότυπα από την Ελλάδα ή το εξωτερικό που ακολουθήσατε; Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες & πολλές παραστάσεις που αποτελούν πρότυπα για εμάς τους πιο νέους δημιουργούς, αλλά η  προσωπική μου αγωνία είναι να ακολουθώ την προσωπική μου αισθητική και το ένστικτο που με καθοδηγεί στο πώς θα ήθελε ένας θεατής να παρακολουθήσει καθηλωμένος μία θεατρική παράσταση. Αναμφισβήτητα αυτό προϋποθέτει θεατρική παιδεία από αξιόλογους δασκάλους –που είχα την τύχη να συναντήσω- αλλά σίγουρα προσπαθώ να βάζω τη δική μου προσωπικότητα επάνω στη σκηνή.

Μία επιρροή που συνήθως με ακολουθεί είναι ο συνδυασμός  διαφορετικών θεατρικών ρευμάτων (κάτι σαν mix & match): Ο ρεαλισμός σε συνδυασμό με τον υπερ-ρεαλισμό & το συμβολισμό αναδεικνύουν τις περισσότερες φορές την ψυχολογία των ηρώων και δημιουργούν ατμόσφαιρα επάνω στη σκηνή….

Επίσης μου αρέσει να γυρνάω στις επιρροές του αρχαίου δράματος, όταν το κείμενο και το ύφος του έργου μου το επιτρέπουν καθ’ ότι είναι κάτι που λάτρευα να μελετώ από τα χρόνια της σχολής και βεβαίως δεν ξεχνώ να εφαρμόζω κανόνες και συμπεριφορές βασιζόμενους στις επιστημονικές θεωρίες ψυχολογίας, που αγαπώ να διαβάζω καθ’ ότι ήταν οι πρώτες μου σπουδές πριν τη δραματική σχολή.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος σας στα θεατρικά πράγματα;

Είμαι εργάτης του θεάτρου. Θέλω να υπηρετώ το θέατρο. Μου αρέσει να καταπιάνομαι με θεατρικά έργα, να τα παρουσιάζω, να τα υπηρετώ & (μακάρι) να τα αναδεικνύω όπως τους αξίζει, με σεβασμό και ευθύνη προς τους δημιουργούς και τους θεατές. Αυτό θέλω να κάνω κι αυτό θα συνεχίσω να κάνω με αφοσίωση κι όσες δυνάμεις έχω.

Είστε και ηθοποιός. Πού έχετε παίξει;

Η βασική μου ιδιότητα είναι ηθοποιός κι αυτό μου αρέσει πολύ. Από το 2012 που αποφοίτησα από τη δραματική σχολή είχα τη χαρά και την τύχη να δοκιμαστώ σε διαφορετικά είδη ρεπερτορίου: Από σύγχρονο μέχρι πιο κλασικό, από κωμωδία μέχρι τραγωδία και ιστορική ηθογραφία.

Χαρακτηριστικά θα αναφέρω την κλασική κωμωδία του Ζωρζ Φεϋντώ: ‘Γουρούνι στο Σακί’ σε μετάφραση Έρσης Βασιλικιώτη και σκηνοθεσία Έφης Μεράβογλου στο θέατρο Αλκμήνη. Τη μαύρη κωμωδία: ”Εγκλημα στο Λουξεμβούργο’. Ένα έργο βασισμένο στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι: ‘Οι έξι ύποπτοι’ σε διασκευή και σκηνοθεσία της αγαπημένης μου καθηγήτριας από τη σχολή Αλεξάνδρας Βουτζουράκη στο θέατρο Παραμυθίας. Την τραγωδία: ‘Οιδίπους Τύραννος’ σε σκηνοθεσία Κώστα Πρέκκα στο Βεάκειο, όπου είχα τη μεγάλη χαρά να ερμηνεύσω το ρόλο του ‘Εξάγγελου’ & να βρίσκομαι στο Χορό & βέβαια μία παράσταση που με στιγμάτισε ήταν η ‘’19η Μαϊου-Γενοκτονία’ της Φανής Δαλεζίου όπου είχα αναλάβει παράλληλα και τη σκηνοθεσία & είχα ζήσει μεγάλες καλλιτεχνικές στιγμές στην Ελλάδα (”Αγγέλων βήμα’, ‘Χυτήριο’ & ‘Δημοτικό Θέατρο Πειραιά’) αλλά και στο εξωτερικό σε διεθνή φεστιβάλ λαμβάνοντας διακρίσεις.

Υπήρξαν βεβαίως και άλλες συμμετοχές μου σε παραστάσεις με τελευταία τον ‘’Προεστό του χωριού’’ του Σπυρίδωνος Περεσιάδη στο θέατρο ‘Αθηναϊκή Σκηνή’ σε σκηνοθεσία Γιάννη Νικολόπουλου, όπου ευελπιστούμε να επαναλάβουμε την ερχόμενη άνοιξη.

Ποιες άλλες σκηνοθετικές δουλειές έχετε αναλάβει;

Είχα τη χαρά να σκηνοθετήσω παραστάσεις που τις αγάπησα και συνδέθηκα συναισθηματικά μαζί τους. Μία από αυτές ήταν το ‘Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Theresienstandt’ της Έλενας Δίου. Μία παράσταση βασισμένη σε αληθινά γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με εναλλακτικό χαρακτήρα στο ‘Επί Κολωνώ’ και στο θέατρο ‘Άβατον’ όπου διακρίθηκε σε φεστιβάλ.

Επίσης η παράσταση ’19η Μαϊου’ της Φανής Δαλεζίου που όπως σας προανέφερα ταξίδεψε σε αρκετές σκηνές εντός κι εκτός Ελλάδος με διακρίσεις και βραβεία & η πιο πρόσφατη αγαπημένη μου δουλειά είναι η ‘Γκόλφω’ του Σπυρίδωνος Περεσιάδη στην ‘Αθηναϊκή Σκηνή’, όπου με διακρίσεις σε φεστιβάλ που έχουμε επιτύχει θα είναι η αμέσως επόμενη δουλειά που θα ξαναπαρουσιάσουμε μετά τις γιορτές πάλι στην ‘Αθηναϊκή Σκηνή’.

Πώς σας επηρέασε το στήσιμο & η σκηνοθεσία του ‘Μου λείπεις’;

Αυτό που μου αρέσει πιο πολύ όταν καταπιάνομαι με ένα τόσο δυνατό θέμα όπως αυτό του ‘Μου Λείπεις’, είναι ότι μπορώ να συνδέομαι συναισθηματικά με τους ήρωες.

Το ταξίδι που έκανα κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών μας αλλά και κατά τη διάρκεια των παραστάσεων μου γεννά συναισθήματα αγάπης και σεβασμού απέναντι στο Θείο Δώρο της Μητρότητας.

Πολλές φορές μου δημιουργήθηκαν σκέψεις  για το μεγαλείο της αγάπης που μπορεί να νιώσει μία μάνα για το παιδί της & σίγουρα συνειδητοποίησα για πολλοστή φορά πόσο σπουδαίο και συνάμα μεγάλη ευλογία έχει ένας άνθρωπος που γίνεται γονιός. Αγάπησα λοιπόν ακόμη περισσότερο τις γυναίκες & όλες τις μάνες που έχουν συντροφεύσει τα παιδιά τους ακόμη και στο δύσκολο δρόμο του αποχωρισμού…

Ποια είναι τα μηνύματα του μονολόγου ‘Μου Λείπεις’;

Ο μονόλογος αυτός αποτελεί ένα  δυνατό κοινωνικό μήνυμα με ανθρώπινες προεκτάσεις που αγκαλιάζει όχι μόνο τις μανάδες, αλλά και τους ανθρώπους όλου του κόσμου.

Μιλάμε για τη βίαιη αποκόλληση μίας μάνας από το γιο της στην τρυφερή ηλικία των 8 χρόνων από αρρώστια κι εδώ πρόκειται για μία τραγωδία που μόνο με σεβασμό και δέος μπορούμε να σταθούμε.

Το κυριότερο μήνυμα αυτού του έργου θεωρώ ότι είναι η απώλεια κι ο τρόπος που τη διαχειρίζεται μία μάνα ανεξαρτήτως ηλικίας και προέλευσης:

Η απώλεια αυτή που είναι τόσο καθοριστική για τη ζωή ενός ανθρώπου και με την οποία μαθαίνει να περνάει την υπόλοιπη ζωή του ό,τι κι αν κάνει όπου κι αν βρίσκεται πλέον.

Ο αποχαιρετισμός που θέλει να κάνει στο έργο η ηρωίδα είναι κάτι που στην ουσία δε θα το καταφέρει ποτέ, καθώς η καρδιά κι η ψυχή της πάντα είναι και θα είναι μαζί με το παιδί που έχει χάσει.

Ποιοι είναι οι συντελεστές του έργου;

Οι αξιόλογοι συντελεστές–συνεργάτες της παράστασής μας είναι πρώτα απ’ όλα η συγγραφέας μας Φαίη Κοσμά που μας χάρισε το βαθιά τρυφερό έργο της, η ηθοποιός που ερμηνεύει το μονόλογο είναι η χαρισματική Σταματίνα Αγγελοπούλου, στη μουσική επιμέλεια είναι η ταλαντούχα Νικολέτα Ρούσσου που επένδυσε μοναδικά την παράστασή μας, στους φωτισμούς η άξια Φωτεινή Κεχαγιά και στο make up η καλή μου φίλη Χριστιάννα Ανανιάδου. Βεβαίως δε θα ήθελα να ξεχάσω  τον κύριο Θεόδωρο Κάλβο και τον κύριο Μιχάλη Καλαμπόκη, καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου ‘Αθηναϊκή Σκηνή’ για την –ακόμη μία φορά- άψογη φιλοξενία τους και συνεργασία μας.

Πώς θα περιγράφατε τη σχέση σας με την ηθοποιό Ματίνα Αγγελοπούλου;

Είμαι πολύ χαρούμενος που μετά από 3,5 χρόνια καταφέραμε να ξανανταμώσουμε καλλιτεχνικά με τη Ματίνα. Είναι μία ηθοποιός με υψηλές καλλιτεχνικές δυνατότητες που εμπνέει κάθε καλλιτέχνη να αξιοποιήσει τις υποκριτικές της αποσκευές για να απογειώσει κάθε έργο του.

Νιώθω τυχερός κι ευγνώμων που συνεργάζομαι με μία ηθοποιό ταλαντούχα & γεμάτη ικανότητες να σκορπά απλόχερα στο κοινό συγκινήσεις & να δημιουργεί πολλά συναισθήματα σε όποιον συνεργάζεται μαζί της.

Θα ήταν πραγματικά ευχής έργον μετά το πέρας της συνεργασίας μας, να ξανασυναντηθούμε καλλιτεχνικά.

Πόσο δύσκολη είναι η παραγωγή μιας θεατρικής παράστασης σαν τη δική σας εν μέσω κρίσης;

Η αλήθεια είναι ότι οι θεατρικές παραγωγές είναι πολύ δύσκολες και κάποιες φορές λαμβάνουν χώρα σε αντίξοες συνθήκες  ανεξαρτήτως περιόδου.

Χαίρομαι προσωπικά που με ελάχιστους οικονομικούς πόρους, πολλή βοήθεια από φίλους και συνεργάτες και μεγάλη όρεξη για δουλειά και δημιουργικότητα, καταφέραμε να παρουσιάσουμε μία παράσταση γεμάτη αλήθεια, αξιοπρέπεια κι αισθητική κι ευελπιστώ κι εύχομαι μεγάλοι κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς να ενδιαφερθούν περισσότερο και να στηρίζουν οικονομικά καλλιτέχνες και σχήματα που αγαπούν να κάνουν τέχνη με σεβασμό κι αξιοπρέπεια κι όχι μόνο καλλιτέχνες που είχαν τη δυνατότητα να προβάλλουν τη δουλειά τους μέσω της τηλεόρασης.

Πώς σας έχει επηρεάσει όλο αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας;

Δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι στα κοινωνικά και πολιτικά  φαινόμενα καθώς μας επηρεάζουν και στον τρόπο ζωής μας. Παρατηρούμε δίπλα μας τη μοναξιά και το γκρίζο χρώμα της απομόνωσης που βιώνουν πολλοί άνθρωποι που σε συνδυασμό με την οικονομική ανέχεια έχουν στερηθεί  το χαμόγελο. Αυτήν την κατάσταση έχουμε χρέος ως καλλιτέχνες να καταδείξουμε και να χαρίσουμε λίγη αισιοδοξία στον κόσμο που έρχεται να ξεδώσει από τα άγχη και τις έγνοιες τους.

Μέλημα & χρέος όλων μας που καταπιανόμαστε με την τέχνη είναι να ταξιδεύουμε για λίγες ώρες με τον κόσμο στη χώρα του ονείρου & να προσφέρουμε θετική ενέργεια και ομορφιά, που αυτά δημιουργούνται μόνο από τα αληθινά συναισθήματα που προβάλλουμε.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Όσο μπορώ, θέλω να δημιουργώ και να αναγεννιέμαι πάνω στο σανίδι. Αμέσως μετά τις παραστάσεις μας για το ‘Μου Λείπεις’ θα επαναλάβουμε τη ‘Γκόλφω’ του Περεσιάδη στο θέατρο ‘Αθηναϊκή Σκηνή’ για περιορισμένες παραστάσεις και την άνοιξη θα παίξω στον ‘Προεστό του χωριού’ του Περεσιάδη πάλι στην ‘Αθηναϊκή Σκηνή’ σε σκηνοθεσία του αγαπημένου συνεργάτη μου Γιάννη Νικολόπουλου με έναν πολύ ωραίο θίασο για λίγες παραστάσεις.

Για τον επόμενο χειμώνα ήδη βρισκόμαστε σε συζητήσεις για την παρουσίαση μίας παράστασης με θέμα της μία βιογραφία ενός μεγάλου ποιητή… Λεπτομέρειες προσεχώς!!

Πληροφορίες – ‘Μου λείπεις’

«Αθηναϊκή σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη»
Τζιραίων 13 και Αθ. Διάκου, Μακρυγιάννη, Αθήνα 117.42
(πλησίον στάσης Μετρό: “Ακρόπολη”)
Τηλέφωνο: 2109222300
Facebook page: www.facebook.com/athstage

Πρεμιέρα: την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

Παραστάσεις: Παρασκευή στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ (γενικό), 7 ευρώ (ομαδικό), δεκτές ατέλειες
Προπώληση – Κρατήσεις: στο τηλέφωνο 2109222300

Διάρκεια της παράστασης: 50 λεπτά

Τελευταία παράσταση 21-12-2018 

 Συνέντευξη Μαριλένα Πονηράκη

Διαβάστε περισσότερα: https://www.citylife24.gr/matina-aggelopoyloy-to-koino-einai-anoichto-na-dechtei-tetoies-istories/
Copyright © citylife24